حيض اچڻ جو ارتقا

حيض اچڻ جو ارتقا

انسانن ۾ حيض ڇو جڏهن تہ ٻين گھڻن جاندارن ۾ ناهي ٿيندي، حيض حمل کان لاڳاپيل آهي ۽ مماليا جاندارن جي خاصيت آهي پر صرف انسان ئي اڪيلو اهو جاندار ناهي جنھن کي حيض ايندي ھجي حيض جو ارتقا مماليا جاندارن جي ٽن گروپن ۾ الڳ الڳ ٿيو، پرايميٽس - انسان، چمپنزي، بونوبو،گوريلا، آورينگوٽون، چمڙي ۽ هاٿي شريو ڪوئي سان ملندڙ جلندڙ جاندار
انسانن ۾ هر حيض ۾ ٽيھ کان نوي ملي ليٽر رت ضائع ٿيندو آهي، مٿي بيان ڪيل جاندارن کان وڌيڪ جيڪو ارتقا ۾ هڪ وڏو نقصان آهي، پوءِ ارتقاء انکي ختم ڇو نہ ڪيو ۽ ڇا انجا ڪئي ارتقائي فائدا بہ آهن...! ان تي مختلف خيال پيش ٿيندا رهندا آهن، گذريل صدي ۾ هڪ تصور پيش ڪيو ويو تہ حيض جي وقت عورتون پنھنجي چمڙي مان زهريلا مادا ان جي لاءِ مينوٽاڪسنز جي اصطلاح لڳائي وئي خارج ڪندي آهي ۽ جيڪڏهن اها گل يا خوراڪ کي هٿ لاهي تہ انکي خراب ڪري ڇڏيندي آهي، هڪ ٻيو خيال هي آهي تہ مرد جي مادي  سپرمیٽو سائيٽ خليہ spermatocyte ۾ جراثيم هوندا آهن، يعني عورت جي بجائي مرد ناپاڪ آهي، جن کي رحم پيٽ- ڳڀ Uterus  کان ڪرائڻ جي لاءِ ماهواري جو ارتقا ٿيو
انھن ٻنھي خيالن جي حق ۾ ڪو سائنيسي ثبوت ناهي مليو
انکي بھتر سمجھڻ جو طريقو هي آهي تہ انسان جي حمل جو موازنو ان جاندارن سان ڪجي جن کي حيض ناهي ايندو
گھوڙا، ڳئون ۽ سور، انھن ۾ حمل پيٽ Pregnancy جي دوران پيٽ ۾ fetus ٻچي داني جي اندروني تھ- لائننگ تي چنبڙيل هوندو آهي، ڪتن ۽ ٻلين ۾ هي اندروني تھ- لائننگ کي ٿورو کوٽي ڪري چنبڙاندو آهي، پر انسانن ۽ ٻين جاندارن ۾ اهو ان تھ لائننگ ۾ ويجھو مڪمل دفن هوندو آهي تہ جيئن سڌو سنئون ماءُ کان رت وٺي سگھي، انجو مطلب هي تہ انسانن ۾ ٻچي داني جي اندروني لانگ گھڻي سپرميٽو سائيٽ خليو هجڻ گھرجي پر انکي هر وقت سپر ميٽو سائٽس خليو رکڻ توانائي گھربل ڪم آهي حمل- پيٽ هر وقت تہ ناهي ايندو ان لاءِ انکي صرف حيض جي مخصوص ڏينھن ۾ سپرميٽو سائيٽس ڪيو ويندو آهي ۽ جيڪڏهن حمل - پيٽ نہ ٿي تہ هي ٻيھر سنهڙي ٿي ويندي آهي

انکي ٻيھر جذب ڪجي يا حيض جي رت جي شڪل ۾ نيڪال ڪري ڇڏيون، انجو دارومدار انجي مقدار تي آهي، گھڻن جاندارن ۾ انجي مقدار ايتري گھٽ هوندي آهي جو اهوئي انکي ٻيھر جذب ڪري سگھن ٿا، انسانن ۾ اهو گھڻو وڌيڪ آهي ۽ انکي جذب ڪرڻ توانائي جي حوالي سان گھڻو مهنگو عمل آهي انڪري ارتقاء انکي نيڪال ڪرڻ جي ترجي ڏني
گهوڙي، ڳئون، ڪتن ٻلين وغيرھ کان اسان هڪ ٻئي طرح بہ مختلف آهيون، انھن جاندارن ۾ جڏهن حمل ٿيندو آهي تہ ايمبريو ڪجھ سگنل نيڪال ڪري يوٽرس جي تھ لائننگ کي قابو ڪندو آهي، انسانن ۽ حيض وارا جاندارن ۾ انجو ابتڙ آهي، اسان ۾ ماءُ جي سگنلز پروجيسٽيرون هورمون يوٽرس جي تھ لائننگ جي موٽائي کي قابو ڪندا آهن ان عمل کي اوچتو فيصلو ڪرڻ چئبو آهي
انجو ڇا واسطو...! ان جي لاءِ جنسي عمل جي وقت کي ڏسو عمومن ٻيا جاندار جنسي عمل صرف تڏهن تائين ڪندا آهن جڏهن مادي جو جنسي خليو اووا فرٽيلائيزيشن جي لاءِ تيار هجي، انسانن ۽ حيض وارا جاندار جنسي عمل سائيڪل جي دوران ڪنھن وقت بہ ڪري وٺندا آهن انجو ممڪن نقصان اهو تہ فرٽيلائيزيشن جي دوران اووا ڪجھ ڏينھن پراڻو ٿي سگهي ٿو جنھن سان جينياتي عيب واري ٻار پيدا ٿيڻ جو امڪان وڌي ويندو آهي، ٿورو ڊيٽا ٻڌايندو آهي تہ انسانن ۽ ريسس ڀولن ۾ جينياتي عيب واري ٻارن جو امڪان ٻين مماليا جاندارن کان وڌيڪ هوندو آهي، ان لاءِ اسان جڏهن ماءُ جي هورمونز يوٽرس جي تھ لائننگ کي قابو ڪندا آهيون تہ انجو هڪ مقصد جينياتي عيب کان بچڻ آهي

انسانن ۾ حيض جو رت نيڪال ڇو ٿيندو آهي وري اهو بہ ايترو گھڻي مقدار ۾، ارتقاء ۾ انجي ممڪن ڪارڻ هي آهن تہ
انسانن ۾ فيٽس، يوٽرس جي اندروني لائننگ کي گھڻو وڃائيندو آهي انڪري هي لائننگ ٿلھي هجڻ گھرجي
ايتري ٿلھي لائننگ کي ٻيھر جذب ڪرڻ توانائي ۽ ارتقاء جي حوالي سان مهانگو عمل آهي بنسبت انکي نيڪال ڪري ڇڏيڻ جي
انسانن ۾ جنسي عمل جي لاءِ ڪو مخصوص ڏينھن جڙيل ناهي