Pages

Friday, 31 January 2020

ڪوانٽم فزڪس سج کان سيلفي تائين

ڪوانٽم فزڪس سج کان سيلفي تائين
ترجمو: دريا خان 


ڪوانٽم فزڪس ڪائنات جي سڀ کان ننڍي اسڪيل پيماني جي وضاحت ڪندي آهي جيڪر اسان ننڍي کان ننڍي شيءِ کي ڏسندا وڃون تہ، خلين تائين پهچي وڃون، انکان پوءِ ماليڪيول تائين، پوءِ ايٽم تائين ۽ وري انھن شين کان جن مان ايٽم ٺھيا آهن، يعني پروٽون، نيوٽرون ۽ اليڪٽران، اتي ڪوانٽم جا اثر واضع ٿيندا ويندا، ڪوانٽم فزڪس مان اسانکي پتو لڳندو آهي تہ هي سڀ ڪيئن ڪم ڪندا آهن، روشني سان گڏ پتو پوندو آهي تہ هي سڀ ڪيئن ڪم ڪندا آهن، روشني سان گڏ انٽرايڪٽ هڪ ٻئي تي اثر ڪندا آهن، هي ان ڪائنات جا سڀ کان بنيادي اصول آهن، پر ان پيماني تي ظاهري اسانجي سمجھ موجب گھڻا عجب ٿي ويندا آهن انجي وجھ هي آهي، ڇوجو ننڍي پيماني جي ظاهري اسانجي رواني زندگي جو حصو ناهين، انڪري اهوئي اسانجي عام وجدان سان گڏ مطابقت ناهين رکندا
هڪ نظر ان اسڪيل- پيماني جي ڪجھ ظاهري تي
لھر ۽ ذري جو رويو
پروٽون، نيوٽرون، اليڪٽرون، ايٽم ڪيئن آهن، اهڙا بلڪل بہ ناهين، جيئن ڪا بہ شيءِ اسانجي مشاهدي ۾ ڪڏهن آئي هجي، ان جي لاءِ Metaphor ڀيٽ ڪرڻ جي طرز ۽ مثالون گڏ ڇڏيون وينديون آهن، اڇلايل بالن جي طرح؟ ها پر ڪڏهن انھن کي ڦهليل لھرن جيان استعمال ڪرڻو پوندو آهي، ان لاءِ نہ تہ ھي حالت بدلي وٺندا آهن، بلڪي ان جي لاءِ تہ هي آهن ئي اهڙا، تصور ڪريو تہ اوهان هڪ بال کي هڪ پاڻي جي شاخ تلا ۾ اڇلائي رهيا آهيو، بال غائب ٿي ويندي آهي ۽ اوهان تھ تي لهرون بڻيل ڏسندا آهيو، ان لهر ۾ هڪ حصو پاڻي ۾ لڳل هڪ ڪاٺي سان ٽڪرائبو آهي ۽ گڏ ئي سڀ جون سڀ لهرون گم ٿي وينديون آهن ان ڪاٺي جي ويجھو کان هڪ بال واپس نڪري ايندو آهي، سوچڻ ۾ ڪجھ عجيب لڳندو، پر سڀ ايٽامڪ اسڪيل- پيماني ۾ اهو اي هر وقت ٿي رهيو آهي
ڪوانٽم ٽنلنگ
فرض ڪريو تہ اوهان هڪ کڙڪي، دري تي بال کي ٽڪرائي رهيا آهيو، بال کي اڇلايو، اها اڇلندي واپس آئي، اوهان انکي پڪڙي ڇڏيو، اڇلايو، اڇلندي، پڪڙي ورتو، اڇلايو، اڇلندي، پڪڙي ورتو، اڇلايو ۽ اها کڙڪي جي ٻئي پاسي کان نڪري وئي، ان کڙڪي کي ٽوڙيو نہ، انکي ڪجھ بہ نہ چيو، بس ٻئي پاسي پهچي وئي، ۽ اوهان انکي کڙڪي مان ٻئي پاسي کان اڇلندي ۽ پري ويندي ڏسي رهيا آهيو
اھو ڀلي ڪيترو بہ حيرت انگيز لڳي، سڀ ايٽامڪ اسڪيل- پيماني تي نہ صرف اهو ٿيندو رهندو آهي بلڪي اهو نہ ٿئي ها تہ اسان بہ نہ هجون ها، ڇوجو سج روشن نہ ٿي سگهي ها، سج جي توانائي نيوڪليئر فيوزن- جوهري ردعمل جو نتيجو آهي، جڏهن ٻہ هائيڊروجن ايٽم هڪٻئي جي ويجھو ايندا آهن تہ ٽپو کائي ڪري پاسيرو ٿي ويندا آهن، جيڪڏهن ٽنلنگ جو منظر نہ هجي ها تہ هميشہ ئي پاسيرو وڃن ھا، ڪڏهن بہ نہ ملي سگهن ها ۽ ڪجھ بہ نہ ٿي ها، پر ڪيترائي ڀيرا هي ٽنل ڪري هڪ ٻئي سان گڏ ضم ٿي ويندا آهن، هڪ نيوڪلئيس بڻائي ڇڏيندا آهن، نڪرڻ واري توانائي سج جي روشني آهي، انکان سواءِ ڪاري ڪائنات هجي ها، ان طرح ٻئي پاسي ٻوٽا جڏهن ان سج جي روشني کان توانائي حاصل ڪندا آهن تہ فوٽوسنٿيسز ۾ ان منظر جو استعمال هوندو آهي، فوٽوسنٿيسز کانسواءِ نہ ٻوٽا هجن ها نہ ئي جانور.
سپرپوزیشن
انجو مطلب هي آهي تہ ڪا شيءِ هڪئي وقت مخالف ڪم رهي هجي، مثال اوهان هڪ وقت ۾ هڪ  Direction طرف ۾ گھمي سگھو ٿا يا پوءِ انجي مخالف طرف ۾، هڪ ئي وقت ۾ ٻنھي طرفن ۾ نہ، هي بہ تصور ڪرڻ ڏکيو آهي پر سڀ ايٽامڪ پارٽيڪل هر وقت ان حالت ۾ رهندا آهن،
۽ ائين اسان بہ ڪري سگھون ٿا يا هيئن چئجي اسانجي اندر جا پارٽيڪل ائين ڪندا رهندا آهن، هڪ ايم آر آئي مشين انھيء اصول تحت ڪم ڪندي آهي، هي جسم جي هائيڊروجن جي ايٽمن کي هڪئي وقت ٻنھي طرف ڦيرو ڪرائيندي آهي، انکي سپر پوزيشن جي وجھ سان اسان ٻين جي جسم جي اندر پرکي وٺندا آهيون
۽ ڪوانٽم فزڪس جو فائدو اسان صرف ايم آر آئي مشين ۾ ئي نہ کڻندا، گھڻين ئي ٽيڪنالوجيز انهي بنياد تي آهن، سليڪون مان ٺهندڙ سيلڪون چپ دنيا جي هر ڪمپيوٽنگ مشين ۾ آهي، دنيا جو ڪمپيوٽنگ جو بنيادي ڍانچو ان بنياد تي آهي ۽ هي ڪوانٽم فزڪس جي سمجھ جي وجھ سان ممڪن ٿيو، انھي طرح ليزر، نيوڪلئير پاور پلانٽس جي بنياد بہ ڪوانٽم فزڪس تي آهي
هتي هڪ ٻئي ڳالھ دلچسپ آهي، اها هي تہ اهڙي فزڪس جو ان قدر خلاصي لڳندي آهي، ۽ رواني جي مشاهدن کان ان قدر مختلف آهي، اسانجي پنھنجي اندر بہ ھر وقت جاري آهي، ڇوجو اسان بہ آخرڪار ڪوانٽم ميٽيريل سان بڻيل آهيون، ڪجھ ڏهاڪن تائين ان ۾ ٿيڻ وارين دريافتن کي قبول ڪرڻ تي بہ ڪجھ مزاحمت جي وجھ اسانجي پنھنجي انا رهي پر عجيب لڳڻ اسانجي پنھنجي ذهن جو مسئلو آهي، زندگي فزڪس جي هر خاصيت کان فائدو وٺندي رهي آهي، اسانجو سمجھ اچڻ يا نہ اچڻ انجي لاءِ رڪاوٽ ناهي رهيو، ڪوانٽم فزڪس ان ڳالھ جو هڪ ٻيو ثبوت آهي تہ ذهن جو ڊيزائن زندھ رهڻ جي لاءِ گدو آهي، نہ ڪي دنيا کي سمجھڻ جي لاءِ،
شايد اوهان ٻڌو هجي تہ”دنيا ۾ ڪو ڪوانٽم فزڪس کي ناهي سمجھندو“ ائين ناهي، اسان نہ صرف انکي سمجھندا آهيون بلڪ انجي بنياد تي وڏي عرصي کان ٽيڪنالوجيز تيار ڪري رهيا آهيون، ان فقري جو مطلب هي آهي تہ جڏهن اسان ان مظاهرن جو تصور پنھنجي ذهن ۾ بنائڻ جي ڪوشش ڪندا آهيون تہ اهو ڪم ڪرڻ اسان لاءِ ناممڪن جھڙو ٿي ويندو آهي پر جڏهن اسان انکي رياضي جي زبان ۾ بيان ڪندا آهيون تہ گھڻي سولائي سان ان مظاھر جي ۽ ان مان نڪرندڙ نتيجن پيشنگوئي ڪري سگھجي ٿي، ۽ انجي بنياد تي هر طرح جي شيءِ بڻائي وڃي سگھجي ٿي، ڪوانٽم فزڪس سائنس جي ڪامياب ٿيوري آهي، جڏهن اوهان هڪ سيلفي وٺي ڪري پنھنجي ڪنھن دوست کي اماڻي رهيا آهيو تہ ڪائنات جي ان پراسرار لڳڻ واري مظاهر کي پنھنجي مقصدن جي لاءِ استعمال ڪري رهيا آهيو، يعني اوهان جو هي کلندڙ، سندرتا ۽ وڻندڙ منھن سڄي دنيا سان گڏ ونڊ ڪرڻ جي پٺيان ڪوانٽم فزڪس جو ڪارنامو آهي

Thursday, 30 January 2020

هڪ ارب سال اڳ زمين

هڪ ارب سال اڳ زمين 
ترجمو: دريا خان

هڪ ارب سال اڳ جي زمين تي ڪو انسان نہ هو، ڪو بہ جانور نہ هو ۽ رهي بہ نہ سگھي ها، ڏيڍ ارب سال وڏو پروٽيروزوئيڪ دور پنھنجي پڄاڻي تي هو، ڪولمبيا سپر کنڊ Continent ٽٽيء رهيو هو ۽ نيو سپر کنڊ Continent روڊينيا بڻجي رهيو هو، ان دور جون ڇپون جيو لوجسٽ سڄي دنيا ۾ ڏسندا آهن زمين تي رهندڙ آرڪيا، بيڪٽريا ۽ يوڪارئيوٽ هئا، زندگي مشڪل هئي پر اهي هر سمنڊ ۾ پکڙجي چڪا هيا، ارتقاء ٿيل هئا، ڇڪتاڻ وڌي رهي ھئي، ۽ اهي ڪيترين ئي ماحولن موجب تيار ٿي رهيا هيا، زندگي جي هر حڪومت جون شاخون بڻجي رهيون هيون، انھن منجھان ڪيتريون هاڻ باقي ناهين رهيون. ٻوٽن، جانورن ۽ فنگس جي ويجھو تقسيم ٿي رهي هئي، هڪ خلوي مخلوق جيڪي اڪيلا رهندا پئي اچي رهيا هيا، هاڻ پنھنجي ڪالوني ٺاهي رهيا هيا، ان سان گڏ ڪم جي تقسيم آئي، ڪالوني جي ٻاهرن خلين پنھنجو ڪردار اندروني خلين کان الڳ ڪري ورتو، اهو اچڻ واري پيچيدھ زندگي جو نقشو هو، اهو چئجي اسانجي شروعات جا ڪجھ شروعاتي پير رکي وڃي رهيا هئا، هي جنسي عمل جي ايجاد ٿي رهي هئي، سمنڊ ۾ سفنج ۽ الجي جون چادرون جيڪي  ڳاڙهيون ۽ نيريون هيون، سمنڊ جي سطح کي ڍڪي رهيون هيون، ۽ وڏي عرصي کان مردھ پيل ڀيٽن تائين پھچي رهيون هيون. زندگي جي مشھوري ڪجھ شڪلن ۾ خشڪي تہ رهڻ جو طريقو ڳولهي ورتو، اوزون جي تھ اڃان نہ هئي، سج جي خطرناڪ الٽراوائلٽ شعاعن جي خلاف بچاو جي هي تھ اڃان نہ هئي، روڊينيا جي مردھ سطح تي گهميو ڦريو پئي وڃي سگھيو، ڇپن ۽ پٿرن جا رنگ ڏسجي پئي سگهيا، زندگي ڪٿي نہ نظر پئي آئي، صرف ڪجھ پٿرن تي فنگس جا خليا ڪالوني ٺاهي، انھن ڪالونين جي جسامت ماچس جي تيلي جي منهن کان وڏا نہ هئا 
پروٽروزوئيڪ دور جي خاتمي تي زمين پنھنجي فضا جي ٽين قسط تي هئي، شروعاتي قسطن جي لاءِ ٻيو مضمون لکبو، زندگي ان ۾ آڪسيجن جو اضافو ڪري ڇڏيو هو ۽ هاڻ مقدار اڄ جي مقابلي ۾ گھڻي گهٽ هئي پر اها گهڻي قديم زندگي کي ختم ڪرڻ جي قابل هئي، پر آڪسيجن جي اچڻ نيا موقعا پيدا ڪري رهي هئي 
زمين ۽ مريخ اڄ کان هڪ ارب سال اڳ گھڻا ملندڙ جلندڙ هيا، مريخ تي بہ ٿوري فضائي چادر، دريا، شاخون، سمنڊ هيا، زندگي جو هجڻ امڪانن نہ هو، پر ٻنھي سيارن وڏا مختلف رستا ورتا، مريخ هڪ مردھ ۽ ڄميل تارو آهي نہ اسانجي زمين جيان زندگي کان ڀريو، ان الڳ رستن جو ڪارڻ انجي نظر ايندڙ دل مان لڳائجي سگھجي ٿو. 

هڪ ارب سال اڳ چنڊ بہ اڄ کان مختلف پئي نظر آيو، انجا ڪجھ هلڪا کڏا موجود نہ هيا، هي زمين جي گھڻو ويجھو هو، انجون لھرون گهڻيون اٿيون پئي، ويھن ڏينهن ۾ اهو زمين جي ويجھو چڪر پورو ڪري وٺندو هو، قمري مھينو ٿورو هوندو هو، زمين تي هڪ ڏينھن ارڙهن ڪلاڪن جو هو. 
جڏهن روڊينيا بڻبو هو تہ زمين تي زندگي کي ٻہ ارب سال کان وڌيڪ ٿي چڪا هيا، زمين جي مرڪز ۾ هڪ ننڍڙو، پر اهم واقعو ٿيو، آهستي يعني ڏهين هزار سال ۾ انجي عين مرڪز ۾ تبدلي آئي، مينٽل جي هيٺ ڪور پگھريل حالت ۾ هو، پر انجي مرڪز ۾ ايٽم هڪٻئي سان ملي ڪري جڙڻ شروع ٿي ويا، هڪ هڪ ايٽم ملندي ملندي پهريون ڀيرو اتي ڪرسٽل ٺهي ويو، هي اندروني ڪور جي بناوت جو جنم هيو. 
انکان هڪ ارب سال کانپوءِ 1933ع سائنس جي تاريخ جو اهم سال هو، ان سال هڪ آمريڪي ريڊيو انجينئر پهريون ڀيرو لوهي ڊش کي زميني مٿاڇري ڏا اشارو ڪري هڪ سگنل ٻڌو هو، ريڊيو اسٽرونومي جي پيدائش ٿي هئي، جنھن جي مدد سان اسان خلا ۾ پهريان کان گھڻو وڌيڪ پري تائين ڏسڻ جي قابل ٿياسين، ڪوانٽم ٿيوري تي شروڊنگر ۽ ڊيرايڪ کي نوبل پرائز مليو هيو، هٽلر جي چانسلر بڻجي وڃڻ کانپوءِ آئنسٽائين آمريڪا اچي ويا، لنڊن ۾ هڪ ٽريفڪ سگنل تي بيهندي سيڪلارڊ کي چين ري ايڪشن جو آئيڊيو آيو هو، جنھن سان ايٽم بم ٺهيو 
زمين جي مرڪز ۾ هوا، اها لوھ جي ڪوانٽم فزڪس جي خاصيت جي وجھ سان ٿيو، انکي پڙهڻ جي لاءِ نيوڪلئير تجربن جي وجھ سان اهم اڳڀرائي ٿي، انجا تجربا هٿراڌو زلزلن جو ڪم ڪندا هيا، فلڪيات جي ڊيٽا ان طرف اشارو ڏئي پر 1933ع ۾ هڪ ٻئي سائنسدان اسانکي زمين جي اندروني ڪور جي باري ۾ آگاھ ڪيو، هي ڊنمارڪ جي ڪالوني ۾ زلزلن جي جنون ۾ ورتل ماهر ارضيات انگ لي مين هيا 
ڪيترن سالن کان ڊيٽا گڏ ڪري ان جو تجربو ڪندي انھن کي هڪ نمونو نظر اچڻ شروع ٿيو هو، زلزلن جي لهرون اهڙيون نہ هيون جهڙيون هجڻ گھرجن ها، زمين جي هيٺ ڪٿي تسلسل ٽٽي رهيو هو، پنج سال جي تجربن ۽ شاهديون پوريون ٿيڻ کانپوءِ انھن پنھنجو پيپر 1933ع ۾ پڌرو ڪيو، انھن زمين جي هيٺ هڪ نيو علائقو دريافت ڪري ورتو هو، زمين جي اندروني ڪور هئي ڇا اها پڪي هئي، ان لاءِ ٽي ورهين انتظار ڪرڻو پيو 
تاريخ ۾ ريڪارڊ ٿيڻ واري ٻيو سڀ کان وڏو زلزلو 27 مارچ 1964ع تي آيو، انجي شدت 9.2 هئي، ان نہ صرف الاسڪا جي ڀيٽن جي شڪل بدلي ڇڏي بلڪي سائنس جي بہ، سڄي دنيا ۾ زلزلي جي پيمائش ماپ جي لاءِ سيسمڪ ميٽر لڳل هيا، انھن تي لهرون ٻڌائي رهيون هيون تہ هر 247 سيڪند کانپوءِ زلزلي جون لهرون زمين کي لوڏي رهي هيون، ڪمپويٽر جي اچڻ کان اڳ هي سڀ گڏ ڪرڻ وڏو وقت لڳندو ھو، ڪنھن بہ ماڊل ۾ جواب 247 سيڪنڊ نہ ايندو هو، خالي ان وقت جڏهن زمين جي مرڪز ۾ پڪي ڪور هجي، انگ لي مين جو خيال صحيح هو، اندروني ڪور جي پيشنگوئي جي سڃاڻپ ٿي وئي، لي مين جي فوتگي 103 سال جي عمر ۾ 1993 ۾ ٿي، انھن جو آخري سائنسي پيپر تڏهن پڌرو ٿيو، ان وقت انجي عمر 99 سال هئي، اندروني ڪور جي اسرار جا پڙدا هڪ هڪ ڪري کلي رهيا هيا، اها خالي ڪا هڪ لوھ جو بال نہ هئي، گھڻو پيچيدھ ماڊل رکندي آهي انجي باري ۾ هاڻوڪي ورهين ۾ ٿيڻ واري ڪوانٽم مڪينڪس جي ماڊلز جي مدد سان ان وقت جيڪي ڄاڻيندا  هيا، اهو هي تہ اندروني ڪور لوھ جي ڪرسٽلز جي جنگل جيان آهي 
مريخ پنھنجي مقناطيسي فيلڊ ڇو وڃائي ڇڏيو جڏهن تہ زمين جو ڊائنامو هلي رهيو آهي، فضائي ڪرھ هاڻوڪي شڪل ۾ آهي انجو واسطو انجي بڻجڻ جي واقعي سان آهي، زمين جي اندروني ڪور جي گردش جي رفتار ٻاهرين ڪور جي گردش جي رفتار کان مختلف آهي، انجي وجھ سان هڪ ڊائنامو ايفيڪٽ پيدا ٿيندو آهي، هي زمين جي طاقتور مقناطيسي فيلڊ جي وجھ آهي، اها فيلڊ جنھن جي وجھ سان شمسي هوائون فضائي ڪرھ ۽ سمنڊ زمين کان نہ ڇڪجي سگھيون، سائنسدان ڊيوڊ وهائٽ هائوس موجب، اسان صرف سطح، روشني، ڪاربن ۽ توانائي جا ٻچا ئي نہ، زمين جي ڪور جا بہ آهيون.

پهرين تصوير زمين جي اندروني ڪور دريافت ڪرڻ واري سائنسدان انگ لي مين جي، ٻئي تصوير اندروني ڪور ۾ ڪرسٽل جي جنگ جي، هڪ ڪرسٽل جو سائز ڏھ ڪلوميٽر تائين ٿي سگھي ٿو

Tuesday, 28 January 2020

ڪوانٽم فزڪس

ڪوانٽم فزڪس
ترجمو: دريا خان

جديد فزڪس گھڻو سادو ۽ سولو مضمون آهي، جيتوڻيڪ ان لاءِ انکي رياضي ۾ مھارت حاصل هوئيڻ گھرجي، پر فزڪس بنيادي طور تي مادي شين جي حرڪتن ۽  سڪون جي پيشنگوئي ڪرڻ جو نالو آهي، مثال جيڪا شيء مٿي اڇلائجي ۽ ان رفتار سان هيٺ بہ اچي، يا وري بال کي جيترو تيز ڌڪ هڻبو تہ اهو اوترو ئي پري ويندو، ان قسم جا بيان سولائي سان سمجھي سگھو ٿا ۽ انھن کي سمجھڻ جي لاءِ اوهانکي ڪنھن مشڪل رياضي جي فارمولي جي ضرورت ناهي پوندي، پر پوئين سو سال ۾ فزڪس اهڙن گھڻن پيچيده ڪمن تي تحقيق ڪئي آهي، جيڪي عام مشاهدي ۾ ناهين ايندا، مثال جيئن گهڻي تيز رفتار شين جي حرڪتن کي ڪيئن سمجھي سگھجي ٿو يا ايٽم يا ان کان ننڍي ذرن جو پاڻ ۾ واسطو ڪهڙن فطري قانونن تحت هوندا آهن، فزڪس جي اها شاخ جنهن ۾ ايٽم ۽ ايٽم کان گهٽ جسامت جي جسمن کي پڙهيو پرکيو وڃي، انکي ڪوانٽم فزڪس جو نالو ڏنو ويو آهي، پر جي اوهان ڪوانٽم فزڪس جي باري ۾ ڪجھ ٻڌو يا پڙهيو آهي تہ اوهان اهو بہ ٻڌو هوندو تہ ان ۾ ٻليون هڪئي وقت زندھ ۽ مردھ بہ ٿي سگھن ٿيون يا اهو تہ عرضي حقيقت اوهانجي مشاهدي ڪرڻ سان پيدا ٿيندي آهي پر اهوئي سڀ ڳالهيون بلڪل بہ بنياد آهن. ڪوانٽم فزڪس بابت اهڙيون بہ بنيادي ڳالھيون پوئي صدي جي شروعات ۾ بنيادي ذرن جي بابت مشاهدن جي وضاحت ڪرڻ جي لاءِ لڳايون ويون هيون، جڏهن اڃان اسانکي ڪوانٽم فزڪس جي سمجھ گھٽ هئي، اهوئي تصورات هاڻي ختم ٿي چڪا آهن پر افسوس تہ اهي تصورات اهڙن ماڻھن جي ذهنن ۾ جڳھ ٺاهي ويا آهن جن کي سائنس ۾ ٿوري گھڻي دلچسپي تہ ضرور آهي پر انھن کي ڪوانٽم فزڪس جي سمجھ بلڪل بہ ناهي ان سان اهوئي ماڻھون فائدو کڻي رهيا آهن جيڪي ڪوانٽم فزڪس کي روحانيت سان گڏ ٽوڙي مروڙي پيش ڪري ماڻھن کي بيوقوف بڻائڻ جي ڪوشش ڪندا آهن، 

ڪوانٽم فزڪس ڇا آهي؟ 
سڀ کان پھريان اسان ڪوانٽم فزڪس جي نالي کي سمجھڻ جي ڪوشش ڪريو ٿا، عام طور تي ڪوانٽم غير مسلسل شين جي لاءِ استعمال ٿيندو آهي يعني اهڙين discrete جدا شين جي لاءِ جن جي تعداد کي ٻيڻو ڪري سگھجي، مثال ڪنھن واريلي جڳھ تي وڃو تہ اوهانکي پري پري تائين واري جا جبل نظر ايندا، پر اوهان واري کي ڏسندو تہ واري گھڻن ننڍن ننڍين ذرڙن تي مشتمل هوندي آهي ان ۾ هر هڪ ذرڙي کي الڳ طور تي ڏسي سگھجي ٿو ۽ انھن ذرڙن کي ٻيڻو ڪري سگھجي ٿو ائين اسان اهو چئي سگهون ٿا تہ ريگستان جو ڪوانٽم واري جو ذرو آهي انھي طرح جيڪر اوهان سمنڊ جو تصور ڪريو تہ اهو مائع پاڻياٺ حالت ۾ آهي پر اسان ڄاڻون ٿا تہ پاڻي اصل ۾ هائيڊروجن ۽ آڪسيجن سان بڻجڻ واري ماليڪيولز تي مشتمل هوندو آهي، ائين اسان اهو چئي سگهون ٿا تہ سمنڊ جو ڪوانٽم پاڻي جو ماليڪيول آهي، انجو مطلب صرف هي آهي تہ اسان ڪوانٽم فزڪس ۾ مسلسل يعني لڳاتار جسمن کي اسٽڊي اڀياس ناهين ڪندا بلڪ غير مسلسل يا discrete جدا جسمن کي اڀياس ڪندا آهيون. 
ميڪينڪس جو لفظ سمجھڻ سولو آهي انجو مطلب جسمن جي حرڪتن ۽ انھن ۾ پنھنجي واسطي کي سمجھڻ آهي، جهڙو ڪوانٽم ميڪينڪس ايٽم يا ايٽم کان ننڍي ذرن کي حرڪتن ۽ انجي پنھنجي واسطي کي اڀياس ڪرڻ جو نالو ڪوانٽم فزڪس جي عجائبن کي سمجھڻ جي لاءِ اسانکي ايٽم کان بہ ننڍي جسمن جو مشاهدو ڪرڻو هوندو آهي ڪوانٽم فزڪس جي مساوات ۾ پلانڪ ڪونسٽنٽ جو استعمال ٿيندو آهي جيڪو هڪ گهڻو ئي ننڍو عدد آهي ان وجھ سان ڪوانٽم آثار جي عجائبون وڏي پيماني تي نظر ناهين ايندا ۽ انجو مشاهدو صرف ايٽمي ذرن جي ليول تي ئي ڪري سگهجي ٿو

ويوو فنڪشن
ڪوانٽم فزڪس جو هڪ بنيادي تصور ويو فنڪشن آهي بنيادي ذرن جو ويو فنڪشن رياضي جو هڪ فارمولو آهي جيڪو ان ذرن جي باري ۾ پيشنگوئيون ڪرڻ جي ڪم ايندو آهي انکي ويوو فنڪشن انڪري چئبو آهي ڇوجو اليڪٽران ۽ فوٽان وغيرھ جيڪڏهن آزاد حالت ۾ هجي يعني ڪنھن ٻئي پارٽيڪل يا مرڪز سان جوڙجڪ نہ ڪري رهيا هجن تہ انھن جو ويوو فنڪشن عمومن سائن ويوو جيان sinewave هوندو آهي بلڪل انھي طرح جنھن طرح اي سي بجلي جي وولٽيج سائن ويو جي صورت ۾ هوندي آهي ڪيترين صورتن ۾ اليڪٽرانز جا ويوو فنڪشن جي شڪل سائن ويوو کان مختلف بہ ٿي سگھي ٿو مثال طور تي جڏهن اليڪٽران ڪنھن ايٽم جي مرڪز جي ويجھو هوندو آهي تہ انجو ويوو فنڪشن سائن ويوو کان گھڻو مختلف هوندو آهي پر في الحال اسان ان تفصيل کي نظر انداز ڪري سگھون ٿا، ۽ سولائي لاءِ ويوو فنڪشن کي سائن ويوو جي طور تي ئي تصور ڪنداسين، 
جڏهن اسان وڏي ذرڙن مثال واري يا مٽي جي ذرن کي اڀياس ڪندا آهيون تہ انھن جي باري ۾ پيشنگوئي ڪرڻ جي لاءِ اسان انھن کي صرف ذرڙا تصور ڪري سگھون ٿا ۽ انھن جي حرڪتن کي ڪلاسيڪل فزڪس جي اصولن سان سمجھي سگھون ٿا، پر جڏهن اسان بنيادي ذرن يعني سڀ اٽامڪ پارٽيڪلز جو ذڪر ڪندا آهيون تہ انھن جي باري ۾ پيشنگوئي ڪرڻ جي لاءِ اسان وٽ ويوو فنڪشن کان سواءِ ٻيو ڪو طريقو موجود نہ آهي 
جيڪڏهن اسان ڪنھن پارٽيڪل جي ويوو فنڪشن جو مربعو چورس يعني اسڪوائر ڪريو يعني ويوو فنڪشن جي فارمولي کي ان سان گڏ ضرب ڏيون تہ جيڪو جواب ايندو آهي اهو اسانکي ٻڌايندو آهي تہ هي ذرو ڪٿي ڪٿي پاتو وڃي سگھجي ٿو جتي اها مقدار وڏي هوندي اتي ان ذري جي پاتي وڃڻ جو امڪان گھڻو هوندو ۽ جتي ان ويوو فنڪشن جي اسڪوائر چورس جي مقدار گهٽ هوندي اتي ان ذري جي پاتي وڃڻ جو امڪان بہ گهٽ هوندو، جتي اها مقدار زيرو آهي اتي ان ذري جي پاتي وڃڻ جو امڪان بہ زيرو هوندو، جهڙو ويوو فنڪشن جو مربعو چورس ان ذرن جي پاتي وڃڻ جي امڪان کي ظاهر ڪندو آهي 
ويوو فنڪشن مان ائين ظاهر ٿي ٿو جھڙوڪ ڪوانٽم ذرا ڪنھن ھڪ نقطي تي مرڪوز يا مقامي ناهين هوندا بلڪ اسپيس ۾ ڦھليل هوندا آهن پر اسان جڏهن بہ ڪنھن ڪوانٽم ذري جي ڊيٽيڪٽ ڪرڻ جي ڪوشش ڪندا آهيون تہ انکي هميشہ ڪنھن مخصوص جڳھ تي هڪ نقطي يعني پوائنٽ پارٽيڪل جي صورت ۾ ئي پائيندا آهيون انکي هڪئي وقت جڳھ جڳھ موجود ناهيون پائيندا جئين جڏهن اسان ڪنھن پارٽيڪل کي ڊيٽيڪٽ پڌرائي ڪندا آهيون تہ انجي اسپيس ۾ پوزيشن قيد ٿي ويندي آهي سائنسدان ڊٽيڪشن جي ان عمل کي ويوو فنڪشن جو ڪارگذاري ٿيڻ يعني collapse of wave function چوندا آهن، ڪوانٽم فزڪس ۽ ڪلاسيڪل فزڪس ۾ اهو بنيادي فرق آهي تہ ڪوانٽم فزڪس ۾ ڊيٽيڪشن کان اڳ ڪنھن ذري جي ڪنھن مخصوص جڳھ تي موجودگي يعني امڪان کي تہ بيان ڪري سگهجي ٿو پر اسان سو سيڪڙو يقين سان گڏ پارٽيڪل جي پوزيشن جي پيشنگوئي نٿا ڪري سگھون، ڪلاسيڪل مڪينڪس ۽ ڪوانٽم فزڪس جو فرق سمجھڻ جي لاءِ ڇڪي جي ڪُڻي جي مثال وٺون، جڏهن اوهان ڇڪي جو ڪُڻو اڇلائيندا آهيو تہ معياري ڪُڻي ۾ هڪ کان ڇھ تائين نمبر واري پاسن مان هر پاسي جي مٿان اچڻ جو امڪان هڪجهڙو هوندو آهي، ڪُڻو اڇلائڻ کان اڳ اهو ڄاڻڻ مشڪل هوندو آهي تہ ھن ڀيرو ڪھڙو پاسو مٿان ايندو پر جيڪڏهن اسان ڪُڻي جي اڇلائجڻ واري رفتار، جنھن سطح تي ڪُڻو اڇلايو وڃي رهيو هجي، ان سطح جي رڳڙ ۽ ٻيون خصوصيتون ھوا جي مزاحمت وغيرھ جو علم رکندڙ هجون، جيڪو اصولن ممڪن آهي، تہ اسان گهڻي يقين سان پيشنگوئي ڪري سگھون ٿا تہ ھن دفعو ڪُڻي جو ڪهڙو پاسو مٿان ايندو، پر ڪوانٽم فزڪس ۾ ائين ناهي ٿيندو، اسان اصولي بہ سو سيڪڙو ڪنھن يقين سان گڏ ڪنھن ذري جو ڪنھن مخصوص جڳھ تي هجڻ جي پيشنگوئي نٿا ڪري سگھون، ڇوجو ڪوانٽم فزڪس جي اصولن موجب اهو ذرو ماپ پيمائش کان اڳ هر جڳھ هڪئي وقت موجود هوندو آهي، يعني اهو ذرو هڪ نقطي جيان ناهي هوندو بلڪ واقعي هڪ لهر جيان هر ان جڳھ موجود هوندو آهي جتي ويوو فنڪشن جي اسڪوائر چورس جي روعي سان انجي موجودگي جو امڪان زيرو نہ آهي اصولي طور تي هي ذرو صرف ان جڳھ موجود ناهي هوندو جتي ويوو فنڪشن جو مربع چورس جي قدر زيرو آهي، انکان سواءِ هي ذرو هر جڳھ موجود هوندو آهي، صرف جڏهن انکي ڊيٽيڪٽ ڪيو وڃي ان وقت ان جو ويوو فنڪشن اوچتو تبديل ٿي ويندو آهي ۽ جنھن مقام تي ذرو ڊيٽيڪٽ ٿئي اتي ويوو فنڪشن جي چورس جي قيمت هڪ ٿي ويندي آهي ۽ باقي جڳھ انجي قيمت زيرو ٿي ويندي آهي ائين ڊيٽيڪٽ ٿيڻ کانپوءِ ان ذري جو ويوو فنڪشن هر جڳھ قيد ٿي ويندو آهي سواءِ ان مقام جي جتي اهو ذرو ڊيٽيڪٽ ڪيو ويو. 

Friday, 24 January 2020

جنسي ميلاپ ۽ خلوي تقسيم، ورڇ

جنسي ميلاپ ۽ خلوي تقسيم، ورڇ

خلوي ورڇ ٻن طرح  جي هجي ٿي مائيٽوسس ۽ ميوسس، نر ۽ مادي جي ارتقاء لاءِ ضروري آهي تہ خليا ميوسس جي ذريعي ورڇ تقسيم ٿيڻ سکي وٺن، ڇوجو ان طرح سان اڌ ڪروموسومز وارا خليا ٺھندا آهن جيڪي پاڻ ۾ ملي ڪري نئي نسل بڻائي سگهن ٿا، ان لاءِ نر ۽ مادي جي ارتقاء کي سمجھڻ لاءِ ضروري آهي تہ اسان ڏسون تہ ميوسس جي شروعات ۽ ارتقاء ڪڏهن کان ٿي، ميوسس جي شروعات اڄ کان ٻارهن سو ملين سال اڳ هڪ خلوي unicellular جاندارن ۾ ٿي، ان بابت ٻہ نظريا آهن، هڪ تہ اهو تہ شروعات سادي خلين ۾ ڊي اين اي جي منتقل Transfer جي هڪ طريقي ٽرانسفارميشن جي وسيلي ٿي، ھن طريقي ۾ هڪ خليو ٻئي خلي سان سڌو سنئون ڊي اين اي وٺندو آهي، انجي مطابق خلي ٻن مخلتف خلين مان ٻہ مختلف ملندڙ جلندڙ ڊي اين اي وٺي ڪري ۽ جوڙ ڪري پنھنجي شروعات سکي، اهو بلڪل ايئن آهي جيئن ماءُ ۽ پيءُ جي جنسي خلين جو ڊي اين اي گڏ ٿي ڪري ٻار جي بنياد رکندو آهي، انجي حق ۾ ثبوت اهو آهي تہ هڪ خلوي جاندار ۽ انسان جھڙا پيچيدھ گڏيل خلوي جاندار سڀ ميوسس جي لاءِ هڪ ئي طرح جي جينز ڊي اين اي ٽڪڙا استعمال ڪندا آهن. ٻيو اهو خيال آهي تہ ميوسس اصل ۽ مايٽوسس ئي جي ترقي ڪيل شڪل آهي، انجي حق ۾ دليل اهو آهي تہ جڏهن اوهان خلوي ورڇ کي خوردبین ۾ ڏسندا تہ ڪروموسومز جا جوڙا ٺھندي ۽ حرڪت ڪرڻ جو انداز ميوسس ۽ مايٽوسس ۾ هڪ جھڙو آهي، اهو اي نہ ماليڪيولز جي سطح تي ئي ٻهي هڪ ئي طرح جا ميڪانزم استعمال ڪندا آهن 
اڄ بہ ڪجھ هڪ خلوي جاندار مثال خمير ۽ سڀهي خاص گڏيل خلوي جاندار ميوسس کي شروع ٿيڻ تہ ٻارهن سو ملين ورهين ٿيا پر گڏيل خلوي جاندارن جي شروعات صرف ساڍا پنج سو ملين ورهين اڳ ٿي، زمين جي عمر ساڍا چار هزار ملين ورهين آهي گڏيل خلوي جاندارن مان اڳ ميوسس يا جنسي واڌويجھ نسل خالي سادن جاندارن ۾ ٿي. نر ۽ مادي جي مرضي وڏي جاندارن لاءِ آهي ڪجھ ننڍا گڏيل خلوي جاندارن ۾ جيڪي جنسي ورڇ ڪري سگھن ٿا انھن ۾ نر ۽ مادي جي جڳھ مثبت ۽ منفي ڇڪ جي اصطلاح استعمال ٿيندي آهي انجي وجھ اها آهي تہ انھن جي جنسي خلين ۾ اوهان ان طرح جي مرضي نٿا ڪري سگهو جنھن طرح انسانن ۾ اسپرم ۽ آني ۾ ڪري سگھون ٿا، ڪجھ گڏيل خلوي جاندار غير جنسي طريقي سان بہ واڌويجھ نسل ڪري سگھن ٿا مثال، الجي خمير وغيرھ ان ۾ بہ نر ۽ مادي جي مرضي موجود آهي، گڏيل خلوي جاندارن ۾ اندروني جنسي عضون جو بنيادي ڍانچو هڪ جهڙو آهي پر ٻاهرا جنسي عضوا مخلتف آهن، ٻاهرين جنسي عضون جي ضرورت تڏهن پوندي آهي جڏهن ڪجھ جاندارن پاڻي مان نڪري ڪري خشڪي تي پير رکيا، پاڻي ۾ تہ نر ۽ مادي پنھنجا جنسي خليا هڪ جڳھ کان نيڪال ڪري سگھن پيا، جتي اهوئي پاڻي ۾ ئي ملي ڪري نيا جاندار بڻائي ڇڏين پر خشڪي تي ائين ڪرڻ ممڪن نہ هئو، انڪري نر مادي جي جسم ۾ جنسي خلين کي نيڪال ڪرڻ شروع ڪيو، ان ڪم جي لاءِ ٻاهرن جنسي عضون جو ارتقاء پوئين ٽنگن سان گڏ شروع ٿيو، انھن جي بڻجڻ کي رحم مادر ۾ ايمبريو جي جڳھ ۾ وڏي آنڊي جي هيٺين حصي تي پروٽينز ڪنٽرول ڪندا آهن ڪجھ تجربن ۾ حب ايمبريو ۾ آنڊي جي هيٺين حصي کي پنھنجي جڳھ کان هٽايو ويو تہ جنسي عضوا بہ پنھنجي جڳھ کان هٽي ڪري بڻيا، وڌيڪ ڪڙي تان 
Group #ScienceJeDuniya 

ميچيو ڪاڪُو

ميچيو ڪاڪُو
”دريا خان“

”ڪائنات جي هر شيء جيان سائنسدان بہ ايٽم مان ٺھيل هوندا آهن پر هڪ فرق آهي، سائنسدان اهو ايٽم آهن جيڪو پاڻ پنھنجي پاڻ کي سمجھڻ جي لاءِ سفر ۾ نڪتل هجي ٿو، ايٽم ايٽم ئي دريافت ڪري رهيو هوندو آهي، ڪائنات جو هڪ حصو پاڻ ڪائنات کي ڳولهي رهيو آهي.“
”سورهين صدي جي هڪ فلسفي جو قول منھنجي تجربن ۾ گھڻو مدد ڪندو آهي، مشل ڊي مونٽين هڪ ڀيرو لکيو تہ جڏهن مان پنھنجي ٻلي سان کيڏندو آهيان، ڇا خبر حقيقت ۾ ٻلي مون ساڻ کيڏي رهي هجي، گھڻو ڀيرا حقيقت ابتڙ هجي ٿي.“
”جنھن فيلڊ ۾ بہ پير رکيو ان فيلڊ جي ڪنھن ماهر جو هٿ پڪڙي رکيو، اها فيلڊ اوهان تي پنهنجو راز کوليندي“

هي سڀ قول ميچيو ڪاڪو نالي مشھور سائنسدان جا آهن جيڪو دنيا جي ڪجھ عظيم ترين نظرياتي سائنسدانن منجھان هڪ آهي آئنسٽائين جي نامڪمل ڪم ”نظريہ ڪماليت“ ٿيوري آف ايوري ٿنگ کي پورو ڪرڻ جي مشن تي آهي ۽ ايتري گھرائي ماڻي چڪو آهي ڪجھ ماڻھن تہ انکي آئنسٽائين سان مشابط ڪيو آهي 
جاپاني آمريڪن پس منظر رکندڙ ميچيو دنيا جي سڀ کان وڏي يونيورسٽي”سٽي يونيورسٽي آف نيويارڪ“ ۾ پي ايڇ ڊي شاگردن جي نگراني هيٺ ڪيترن ئي سالن کان آئنسٽائين جي اڻپوري رهجي ويل مشن تي آهن، هاڻ انھن جي عمر 73 سال آهي ۽”اسٽرنگ فيلڊ ٿيوري“ جي بانين مان هڪ آهن، فلحال دنيا جي سڀ کان وڏي مشن”لارج هيڊرون ڪولائيڊر سرن ليب ۾ هگ بوسن پارٽيڪل جي دريافت هڪ اهم پيش رفت آهي، 24 جنوري 1947ع ڪيليفورنيا آمريڪا ۾ پيدا ٿيندڙ فزڪس جو سائنسدان تعليم هارورڊ يونيورسٽي مان بي ايس سي 1968 ۽ يونيورسٽي آف ڪيليفورنيا بريڪلي مان پي ايڇ ڊي 1972ع ۾ ڪئي جنھن فزڪس بابت ڪيتريون ئي ڪتابون لکيون ريڊيو ٽي وي تي سائنس جي علم کي اڳتي وڌايو، جنھن ۾ بي بي سي، ڊسڪوري چينل، دي سائنس چينل، هسٽري چينل ۽ سينس چينل بہ شامل آهي ۾ خدمتون ڏنيون ۽ ڪيتريون ئي ڪتابون جن ۾  فزڪس آف دي فيوچر، دي فيوچر آف دي مائينڊ، دي فيوچر آف هيومنٽيي، هائپر اسپيس ۽ ڊاڪومينٽريون ڏيندڙ سائنس جي علم کي عوام تائين پهچائيندڙ ان عظيم انسان جو اڄ 73 جنم ڏينھن آهي

#MichioKaku Group #ScienceJeDuniya

Thursday, 23 January 2020

ڪرونا وائرس ۽ وائرسن جو جاندارن کي متاثر ڪرڻ

ڪرونا وائرس ۽ وائرسن جو جاندارن کي متاثر ڪرڻ
”دريا خان“

ڪرونا وائرس اهڙو وائرس آهي جيڪو زڪام، کھنگ، دمو پيدا ڪري ٿو، جيڪو وائرس جي قسم يا خاندان آهي پر ان قسم جي وائرسن مان خالي ڇھ اهڙا آهن جيڪي انسان کي متاثر ڪندا آهن، هاڻي تائين دريافت ٿيندڙ اهو وائرس ستو وائرس آهي، انکان اڳ چين ۾ ٻہ هزار ٻہ ۾ مدافعت نظام کي گھڻو نقصان پهچائيندڙ بيماري”سارس“ نالي جيڪا ڪرونا وائرس ڪارڻ ئي پيدا ٿي هئي جنھن اٺ هزار ماڻھن کي پنھنجو شڪار بڻايو هئو، جڏهن بہ ڪو نيو وائرس دريافت ٿيندو آهي تہ اهو اندازو لڳائڻ جي ڪوشش ڪئي ويندي آهي تہ بيماري جون علامتون ڪيتريون خطرناڪ آهن، نيا وائرس هميشہ سامهون ايندا رهندا آهن اهوئي ڪنھن جاندار ۾ هجن ٿا ان جو پتو گھٽ ملي ٿو ان سان اهو انسانن ۽ ٻين ڏا وڃي ٿو جيڪڏهن ماضي ۾ بہ اسان ڏسون تہ ڪو بہ نيو وائرس انسانن ۾ آيو آهي تہ اهو مختلف جاندارن مان ئي ملي ٿو، سارس وائرس سيويٽ ڪيٽ نالي جانور مان انسان ڏا آيو، جيڪڏهن هڪ دفعو اهو پتو پئجي وڃي تہ وائرس ڪنھن جانور کان انسان ۾ آيو تہ انجو علاج ڪرڻ سولو ٿي وڃي ٿو، ڪرونا وائرس مماليا جانورن ۾ پاتو وڃي ٿو، ھي نيو وائرس انسان مان انسان ۽ علاج ڪندڙن ۾ بہ هليو ويو آهي، جنھن جو سبب لاعلمي هئو. ڦڦڙن کي متاثر ڪرڻ وارن وائرسن بابت اهو خيال آهي تہ اهوئي کھنگ، زڪام دمي جا ڪارڻ بڻبا آهن جيڪو وائرس جي ڦهلجڻ جو سبب بڻجندا آهن، وائرس هڪ دفعو انساني خلين ۾ داخل ٿيڻ کانپوءِ پنھنجي اندر مختلف تبديلون پيدا ڪن ٿا جيڪو پڻ ماهرن لاءِ پريشان ڪندڙ هجي ٿو،

*احتياطي تدابيريون*

مرغي يا گوشت وٺڻ شرط انکي سٺي نموني صفا ڪجي. 
متاثر جانورن جو گوشت نہ کائڻ گھرجي. 
متاثر ماڻھون جنھن کي زڪام هجي انکي حفاظتي ماسڪ لازم استعمال ڪرڻ گھرجي، ۽ انکي خاندان جي ٻين ماڻھن کان ڌار ڪيو وڃي. 
متاثر ملڪن ۾ جانورن ۾ هٿ وجهڻ کانپوءِ سٺي نموني هٿ ڌوئجن. گھڻو وقت زڪام، کنگھ، دمو رهڻ شرط ويجھي ڪنھن ڊاڪٽر سان رابطو ڪريو،

هي پيغام سائنس جي دنيا سٿ پاران ڪرونا وائرس بابت اڳواٽ آڳاهي آهي 

#Coronavirus Group #ScienceJeDuniya

جراثيم اسانکي بيمار ڇو ڪندا آهن

Tuesday, 21 January 2020

چنڊ جي مٽي مان آڪسيجن ٺاهڻ وارو پلانٽ تيار

چنڊ جي مٽي مان آڪسيجن ٺاهڻ وارو پلانٽ تيار 

انسان چنڊ تي آباد ٿيڻ گهري ٿو انکي ڏسندي يورپي ماهرن هڪ ننڍو پلانٽ ٺاهيو آهي جيڪو چنڊ جي مٽي مان آڪسيجن نيڪال ڪري سگھي ٿو جيئن تہ چنڊ جي مٽي کي چنڊ گرهن ريگوليٽ - پڪي مٽي بہ چيو ويندو آهي اپالو مشن پاران چنڊ کان کڻي واپس ايندڙ نمونن جو مطالعو جاري آهي جيڪو اپالو مشن مان زمين تي نيو ويا هئا تحقيق مان ثابت ٿيو آهي تہ چنڊ جي پٿرن ۾ چاليھ سيڪڙو آڪسيجن موجود آهي پر چند جي مٽي ۾ موجود آڪسيجن اهڙي ناهي جنھن کي ساھ کڻڻ لاءِ ڪتب ڪري سگھجي ڇالا آڪسيجن تہ ميٽل- ڌاتو معدن ۾ بند هوندي آهي هاڻ يورپي خلائي تحقيقي ٽيڪنالاجي سينٽر هڪ ننڍو پلانٽ جوڙيو آهي جيڪو چنڊ گرهن پٿر ريگوليٽ مان ڪتب ايندڙ آڪسيجن نيڪال ڪري سگھي ٿو 
ماهرن پگهريل لوڻ جي  الیڪٽرولیسس جي عمل کي استعمال ڪيو آهي، ان ۾ انھن پھريان چنڊ جي مٽي کي هڪ پيالي ۾ وجھي پوءِ ڪيلشيئم ڪلورائڊ لوڻ کي نو سو پنجاھ پد سينٽي گريڊ تي گرم ڪري پگهلائي مٽي ۾ ملايو، ان گرمي تي بہ ريگوليٽ پڪو ئي رهيو انکان  پوءِ جڏهن ان ۾ هلڪي بجلي شامل ڪئي وئي تہ چنڊ جي انھن پٿرن ۾ آڪسيجن نيڪال ٿيڻ لڳي ان عمل ۾ پگھريل لوڻ بجلي گذرڻ ۾ اليڪٽرولائٽ جيان مدد ڪئي ۽ آڪسيجن ان جي هڪ پاسي يعني اينوڊ تي جمع ٿيندي وئي، ان ننڍي پلانٽ مان ثابت ٿيو تہ چنڊ جي مٽي مان آڪسيجن نيڪال ڪرڻ ممڪن آهي جنھن کي اڃان وڌيڪ بھتر ڪري انسانن جي لاءِ چنڊ تي آڪسيجن جي تياري ڪري سگھجي ٿي ان ڪاميابي کانپوءِ سائنسدانن جي ٽيم ان منصوبي کي وڌيڪ سٺو بنائڻ تي هاڻي ڪم ڪندا.

#MoonOxygen #LunarSoilRegolith
Group #ScienceJeDuniya

Saturday, 18 January 2020

تارا يا گيس جا ڪڪر

تارا يا گيس جا ڪڪر
ترجمو: دريا خان

ماهرن فلڪياتدانن پاران اسانجي ملڪي وي ڪهڪشان جي مرڪز ويجھو ئي ڪجھ اهڙا فلڪي جسم دريافت ڪيا آهن جيڪي ڏسڻ ۾ تہ گيس جا ڪڪر آهن پر انھن جو عمل بلڪل تارن جھڙوڪ آهي جن کي يونيورسٽي آف ڪيليفورنيا، لاس اينجلس جي ماهرن فلڪيات جي هڪ سٿ دريافت ڪيو آهي اهوئي عجيب ڏسڻ ۾ ايندڙ فلڪي جسم جو (جي آبجيڪٽ) نالو رکيو ويو آهي اسانجي ڪهڪشان جي مرڪز ۾ پاتو ويندڙ وڏي بليڪ هول جنھن کي سپر ميسيو بليڪ هول چيو ويندو آهي جي ويجھو وڏي تيزي سان چڪر ڪاٽي رهيو آهي جڏهن تہ انجو مدار گھڻو بيضوي يعني آني جيان آهي، پنهنجي مدار ۾ جڏهن انھن ”جي جسمن“ جي وٿي ڪهڪشاني مرڪز واري وڏي بليڪ هول کان وڌيڪ هوندو آهي تہ اهوئي گول حالت ۾ ڪنھن تاري جيان گڏيل رهندا آهن پر جيئن جيئن هي ان جي ويجھو ٿيندا آهن، ايئن ايئن هي پکڙجي ويندا آهن ۽ وڏي بليڪ هول جي وڌيڪ ويجھو هجڻ تي اهوئي ڪنھن وڏي وسي گيسي ڪڪر جيان پکڙجي ڪري ڦهلجي ويندا آهن.جي آبجيڪٽس نالي انھي قسم جو عمل اسانجي نظام شمسي ۾ ڏيک ڏيندڙ پڇ وارن تارن ڪوميٽن جيڪي سج جي ويجھو هجن ٿا ملندڙ جلندڙ آهن پر ان جي مقابلي ۾ گھڻي وڏي پيماني تي ۽ گھڻي توانائي جي حالت ورتل آهن
سج جي ويجھو پڇ وارن تارن جو مدار گھڻو بيضوي آني جيان هجي ٿو جنھن ڪارڻ اهوئي پنھنجي مدار جو ڪجھ حصو سج کان پري، گھڻي ٿڌ ۽ اونڌھ واري ماحول ۾ گذاريندا آهن، پر جيئن جيئن اهوئي سج جي ويجھو ايندا آهن، تہ انھن جي رفتار بہ وڌندي ويندي آهي
اهوئي سج جي گهڻي پد سان گرم ٿي ڪري خاڪ ۾ بدلجي ويندا آهن ۽ اسانکي پڇ وارن تارن جي شڪل ۾ نظر اچڻ شروع ٿيندا آهن هڪ پڇ واري تاري جو پڇ ان وقت سڀ کان وڏو هجي ٿو جڏهن اهو سج جي گھڻو ويجھو وڃي ٿو. يعني جي آبجيڪٽس کي پاڻمرادو سمجھڻ جي لاءِ اسان پڇ واري تارن جي مثال وٺندا آهيون، پر پڇ وارا تارا اصلي تارا نٿا هجن، جڏهن تہ”جي جسمن“ ۾ هڪئي وقت تارن ۽ گيسي ڪڪرن واريون خاصيتون گڏ هونديون آهن، جي آبجيڪٽس دريافت ڪندڙن ماهرن جو چوڻ آهي تہ انھن مان ڪجھ جسم خالي سو سال ۾ ڪهڪشاني مرڪز وارا سپر ميسيو بليڪ هول جي ويجھو هڪ چڪر پورو ڪري وٺندا آهن جڏهن تہ ڪجھ جسمن کي هڪ چڪر لڳائڻ ۾ هڪ هزار سال لڳي ويندا آهن، هاڻي تائين ان قسم جا ڇھ فلڪي جسم دريافت ٿي چڪا آهن جنھن کي جي هڪ کان وٺي ڪري جي ڇھ تائين عارضي نالا ڏنا ويا آهن انھن مان پھريان ٻہ فلڪي جسم ٻہ هزار پنج ۾ دريافت ڪيا ويا هئا، جنھن کي بہ اهڙا تارا سمجهو ويو هيو، جيڪي ٻن تارن جي پاڻ ۾ ٽڪراءُ سان ٺھيل هجن ٿا هنن مھينن جي دوران ان قسم جا وڌيڪ جسمن جي دريافت سان ماهرن کي اندازو ٿيو تہ شايد انھن خلا ۾ پاتا ويندڙ جسمن جو هڪ بلڪل نيو قسم ڳولهي لڌو آهي، ان دريافت ۽ انجي بابت فلڪياتي بحث جا تفصيل نيچر جي تازي شماري ۾ پڌرا ڪيا ويا آهن، 

Group #ScienceJeDuniya Page #ScienceJeDunya 

#G objects and stars orbiting the #supermassive #blackhole at the center of our #Galaxy

Wednesday, 15 January 2020

ڌرتي تي سج کان بہ اڳ قديم مادي جي دريافت

ڌرتي تي سج کان بہ اڳ قديم مادي جي دريافت
:دريا خان 

تازو شڪاگو آمريڪي سائنسدانن موجب سندن زمين تي قديم
 مادو ڳولهي لڌو آهي جيڪو پنج ارب سال کان وٺي ڪري ست ارب سال تائين قديم آهي جڏهن تہ سج سميت اسانجي سڄي نظام شمسي جي پنھنجي عمر چار ارب سٺ ڪروڙ سال آهي. 
اھو مادو پوئين ڪيترن ئي ارب سال کان هڪ خلائي پٿر ۾ اندر موجود هو جيڪو گھڻو ڪري ڪنھن ٻئي ۽ ڏورانهن تاري ۾ ٺهيو ۽ ڪن سببن جي ڪري اتان کان خلا ۾ گھمندي زمين جي ڪشش ثقل هيٺ اچي ويو ۽ 1969ع ۾ آسٽريليا جي هڪ ويران غلائقي ۾ شهاب ثاقب يعني خلا پٿر جي شڪل ۾ اچي ڪريو، جنھن کانپوءِ ماهرن جي ٽيم جانچ ڪرڻ کانپوءِ ڏٺو تہ اهو زمين تي ڪرڻ کان اڳ ڪيترائي ٽن وزني هو پر زميني فضا سان رڳڙجڻ ۽ گھڻي تيز رفتاري ڪارڻ گولي جيان زميني سطح تي اچي ڪريو جنھن سبب انجو ڪجھ حصو خاڪ ٿي هوا ۾ پکڙجي ويو پر پوءِ بہ سو ڪلو گرام جيترو ٽڪڙو زمين تي ثابت اچي ڪريو جيڪو آسٽريليا ۾ اچي ڪريو هيو. (شڪاگو فيلڊ ميوزيم آف نيچرل هسٽري) پاران ان خلائي پٿر جو ٻاونجاھ ڪلو گرام وزني حصو تحقيق ڪرڻ واسطي آمريڪا گهرايو، جيڪي اهو پتو لڳائڻ چاهين پيا تہ ان ۾ خاص مادو ڪيترو قديم پراڻو آهي، انکان اڳ ماهرن فلڪياتدانن ڪيترن ئي خلائي پٿرن جي اندر موجود قديم مادن جو پتو لڳائي چڪا آهن. جن ۾ ڪجھ اسانجي سج کان بہ وڌيڪ قديم ڏٺا ويا آهن اهوئي ماده گھڻي ٿورڙي ريشي ۾ ۽ خوردبيني ذرڙن جي شڪل ۾ هجن ٿا جن کي”پري سولرز گرينز“ يعني سج کان بہ وڌيڪ قديم چيو ويندو آهي، ماهرن موجب هاڻوڪي خلائي پٿر مان ملندڙ مادو نہ خالي اسانجي پنھنجي نظام شمسي بلڪ هاڻ تائين جي ڪنھن بہ ٻئي خلائي پٿر مان ملڻ واري مادي کان بہ قديم آهي، ڊيٽنگ جي جديد ۽ حساس طريقن کي استعمال ڪندي ماهرن اهو ڳولهي لڌو آهي تہ اهو مادو گهٽ ۾ گهٽ پنج ارب سال ۽ وڌ ۾ وڌ ست ارب سال قديم آهي، 
جيڪا دريافت انڪري بہ اهم سمجھي پئي وڃي تہ ڇوجو ان وسيلي اسانکي نہ صرف تارن ۽ نظام شمسي بلڪ گڏيل طور ڪائناتي ارتقاء کي بہ سٺي نموني سمجھڻ ۾ گھڻي مدد ملندي.

Sunday, 12 January 2020

بگ بينگ سنگوليريٽي، ۽ ڪائناتي انفليشن

بگ بينگ سنگوليريٽي، ۽ ڪائناتي انفليشن
ترجمو: دريا خان

اسان ڄاڻون ٿا تہ ڪائنات جي شروعات بگ بينگ کان ٿي، ان بابت سائنسدانن ۾ ڪو اختلاف ناهي، جيڪڏهن اوهان کان اهو پڇون تہ ڪائنات جي شروعات ۾ ڇا هو تہ گھڻا تعليمي ماهر جواب ڏيندا آهن تہ ڪائنات جي شروعات جنھن سنگوليريٽي مان ٿي اها ڇا هئي تہ شايد اوهانکي ڪو ڪم وارو جواب نہ ملي سگھي. گھڻا ماڻھون اهو چوندا تہ هي اهو مقام جڳھ يا نقطو هئو جتي ڪائنات جو سڀ مادو يا تہ سڀ توانائي مرڪوز هئي، ان مقام تي مادو ۽ توانائي جي ڪثافت بي حد يعني infinite هئي
پر اهو جواب صحيح ناهي، هاڻي اسان اهو گھڻي ڀاڱي پڪ سان چئي سگهون ٿا تہ ڪائنات جي شروعات جي وقت ڪائنات ۾ ڪا سنگوليريٽي موجود نہ هئي، انکان اڳ هن ڳالھ تي بحث ڪئي وڃي تہ ڪائنات جي شروعات جي وقت ڪا سنگوليريٽي موجود هئي يا نہ، اچو تہ پھريان اسان اهو سمجھڻ جي ڪوشش ڪريون ٿا تہ سنگوليريٽي چئبو ڇا کي آهي. 
جيڪڏهن اسان ٻہ مادي شيون جن جا ماس m1 ۽ m2 هجن ۽ انجو وچولي وٿي r هجي، تہ وچولي ڪشش ثقل جي قوت جي مقدار جو حساب ڪرڻ گھرو تہ ان جو فارمولو هي آهي

F=Gm1m2/r²

هن فارمولي ۾  r² جي ٽرم نصب نما يعني denominator ۾ آهي
انڪري جيئن جيئن r جي مقدار گھٽ ٿيندي ٻنھي جسمن جي ويجھو ڪشش ثقل جي مقدار وڌي ويندي جيڪڏهن ٻنھي جسمن جي ويجھو وٿي زيرو ٿي وڃي تہ قوت ثقل جي ويليو ڇا هوندي؟ رياضي جو اصول آهي تہ ڪنھن بہ مقدار کي زيرو مان الڳ ڪيو وڃي تہ جواب infinity گھڻائي ايندو آهي، infinity گھڻائي جو مطلب اهو هوندو آهي تہ واقعي اها مقدار بي حد ٿي چڪي آهي infinity گھڻائي جو مطلب صرف اهو هوندو آهي تہ مقدار جو Calculate حساب ڪيو وڃي رهيو آهي اهو denominator نالو رکندڙ جي زيرو هجڻ تي undefined  غير مؤصوف هوندي آهي مثال جي طور تي ڪشش ثقل جي فارمولي ۾ اسان اهو چئي سگھون ٿا تہ ان فارمولي مان r=0 جي لاءِ ڪشش ثقل معلوم نٿي ڪري سگھجي، ان حالت جو ٻيو نالو سنگوليريٽي آهي، يعني ڪشش ثقل جو فارمولو r=0 تي هڪ سنگوليريٽي پيدا ڪندو آهي جو ان ڳالھ جي علامت آهي تہ هي فارمولو r=0 جي حالت ۾ صحيح نموني ڪم ناهي ڪندو فلحال ان مسئلي کي نظر انداز ڪري ڇڏيو تہ ٻن جسمن جي مرڪز جي ويجھو وٿي جو زيرو هجن ناممڪن آهي 
انھي طرح جيڪڏهن اوهان گول دائري ۾ پاڻي جي رفتار جي فارمولي جي اڀياس ڪريو تہ ان ۾ بہ اهو ڏسڻ لاءِ ملندو آهي تہ ان فارمولي جي حساب سان گول دائري جي ٻاهرين ڪنارن تي پاڻي جي گھمڻ جي رفتار نسبتن سست هوندي آهي جيئن جيئن اوهان گول دائري جي مرڪز ڏا ويندا، پاڻي جي رفتار وڌندي ويندي آهي، ان فارمولي جي حساب سان گول دائري جي مرڪز ۾ پاڻي جي رفتار infinite بي حد ٿي ويندي آهي، پر اسان ڄاڻون ٿا تہ حقيقت ۾ ائين ناهي ٿيندو، ٿيندو خالي اهو آهي تہ هي فارمولو گول دائري جي مرڪز تي پاڻي جي رفتار جي صحيح پيشنگوئي ناهي ڪندو. 
ان طرح جڏهن رياضي جو فارمولو ڪنھن طبعي خصوصيت جي مقدار جو پتو ڪرڻ جي لاءِ استعمال ڪيا ويندا آهن يعني جڏهن فزڪس جي نظريات کي رياضي جي فارمولن جي شڪل ۾ لکيو ويندو آهي ۽ ان فارمولي جو جواب انفينيٽي ايندو آهي تہ ان جو اهو مطلب نٿو هجي تہ ان طبعي خصوصيت جي مقدار infinite بي حد هوندي انجو مطلب صرف اهو هوندو آهي تہ فارمولو ان حالت ۾ ان خصوصيت جي مقدار جي پيشنگوئي ڪرڻ جي لاءِ استعمال نٿو ٿي سگھي، جڏهن اسان اهو چوندا آهيون تہ ڪائنات جي شروعات سنگوليريٽي سان ٿي تہ اصل ۾ اسان ڳالھ جو اعتراف ڪري رهيا هوندا آهيون تہ جنھن رياضي ماڊل سان اسان ڪائنات ۾ مادو جي مقدار، ڪثافت يا قابل مشاهدو ڪائنات جي جسامت جي پيشنگوئي ڪندا آهن، اهو ماڊل ڪائنات جي عين شروعات جي وقت جو صحيح جواب ناهي ڏيندو، ايئن سنگوليريٽي ڪا طبعي شيء ناهي بلڪ صرف ان ڳالھ جي طرف اشارو آهي تہ اسانکي ڪائنات بابت پنھنجي ماڊلز نمونن کي وڌيڪ بھتر بڻائڻ جي ضرورت آهي 
هاڻي اچون ٿا بگ بينگ ڏا، جڏهن اسان ڪهڪشائن جو مشاهدو ڪندا آهيون تہ اسان ڏسندا آهيون تہ تقريبن سڀ ڪهڪشائون نہ صرف اسان کان ڏُور پري وڃي رهيون آهن، بلڪ جيڪا ڪهڪشان اسان کان جيترو وڌيڪ پري آهي اها اوتري ئي تيزي سان اسان کان پري وڃي رهيون آهن، سائنسدانن موجب ان جي وجھ اها ناهي تہ هي ڪهڪشائون اسپيس ۾ تيزي سان حرڪت ڪري رهيون آهن، اهوئي ڪهڪشائون پنھنجي مقامي اسپيس ۾ گهٽ وڌ ساڪن آهن پر ڪهڪشائن جي ويجھو اسپيس ڦھلجي رهي آهي
ان جو واضع مطلب آهي تہ مستقبل ۾ هي ڪهڪشائون اسان کان اڃان بہ پري ٿي وينديون ۽ ماضي ۾ هي ڪهڪشائون اسان جي ويجھو هيون، پر جيڪڏهن انهن ڪهڪشائن جي فرضي فلم کي ماضي جي طرف ڏا هلايون تہ اوهان ڏسندا تہ ماضي ۾ هڪ وقت اهڙو هئو جڏهن هي سڀ ڪهڪشائون هڪ ئي جڳھ تي موجود هيون ۽ ان جڳھ جي حرارت پد گھڻو ئي وڌيڪ هئو، ان حساب سان وڌيڪ جو ان پد تي نہ تہ ايٽم قائم پئي رهي سگهيا ۽ نہ ايٽم جي بنائڻ وارا بنيادي ذرات، ڏسندي ايئن محسوس ٿيندو آهي تہ واقعي ڪائنات جي شروعات هڪ نقطي مان ٿي جنھن کي سائنسدان بگ بينگ سنگوليريٽي چوندا آهن 
پر هن بيان ۾ ڪجھ خاميون نظر ايندا آهن، جيڪڏهن ڪائنات واقعي هڪ نقطي تي موجود هئي تہ انجو پد ان قدر وڌيڪ هئو تہ بگ بينگ کانپوءِ يعني هاڻي ڪائنات جي مختلف حصن ۾ پد مختلف هجڻ گهرجي، بگ بينگ کانپوءِ مقامي طور تي مختلف جڳھن تي ڦهلجڻ جو انگ عين هڪجهڙي نٿي ٿي سگھجي، ان لاءِ مقامي طور مختلف جڳھن تي پد ڪرڻ جو انگ مختلف هجڻ گھرجي، پر جڏهن اسان ڪائنات ۾ مختلف پاسن کان پرکندا آهيون تہ هر جڳھ ڪائنات جو پد هڪجھڙو ئي آهي ۽ مختلف مقامن تي پد جي variations تبديلي ايتري گهٽ آهي جو هڪ فيصد جي هڪ فيصد جو بہ ٽيون حصو آهي يعني ٽيھ هزار ۾ هڪ حصو، جيڪڏهن بگ بينگ جي شروعات هڪ نقطي مان ٿي تہ پد ۾ ان variations تبديلي کي ان کان هزارين ڀيرا وڌيڪ هجڻ گھرجي. 
انکان سواءِ هڪ نقطو يعني سنگوليريٽي مان شروعات ٿيڻ واري ڪائنات جي باري ۾ گھڻيون ئي ٻيون پيشنگويون بہ مشاهدن سان صحيح ثابت ناهين ٿينديون ان نظريہ جي هڪ پيشنگوئي مقناطیسيت مونو پولز جي موجودگي آهي جيڪا اڃان تائين دريافت ناهي ٿي سگھي ان ريت ڪيتريون ئي ٻيون هائي انرجي ظاهر جو اڃان تائين انھن جو پتو ناهي مليو جن جي پيشنگوئي ڪئي وئي هئي انجو هڪ مطلب اهو ٿي سگھي ٿو تہ ڪائنات جي شروعات ۾ سنگوليريٽي جي وجود جو نظريو مڪمل طور صحيح نہ آهي، ايئن ممڪن آهي تہ اسانجي ڪائنات جو پد بگ بينگ جي وقت بي حد نہ هو. 
ان ڳالھ جو امڪان وڌيڪ آهي تہ بگ بينگ جي وقت ڪائنات گھڻي مٿي پر هڪ مستقل يعني Stable پد تي هئي يعني بگ بينگ جي وقت ڪائنات جو پد بي حد infinite نہ هيو، 1980 جي ڏهاڪي ۾ انفليشن جو مفروضو پيش ڪيو ويو جيڪو انھن مسئلن کي سولائي سان حل ڪندو آهي جيڪو پراڻي بگ بينگ ماڊل ۾ پاتا ويندا هيا ۽ جن جو ذڪر مٿي ڪيو ويو، انفليشن جي مفروضي جي نظر سان بگ بينگ جي وقت ڪائنات جي ڪا حد نہ هئي، يعني ڪائنات جي سڀ اسپيس هڪ نقطي تي مرڪوز نہ هئي، ڪائنات اڻ حد مٿي پد تي هئڻ کان علاوه بہ حد گڏيل هئي، ان ۾ بہ حد توانائي موجود هئي ۽ اها تيزي سان ڦھلجي رهي هئي، هي توانائي اسپيس ۾ هر جڳھ هڪجهڙي موجود هئي، جنھن جي وجھ سان ڪائنات گھڻي تيزي سان يعني exponentially تيزي سان ڦھلجي رهي هئي، هي ان گهڻي تيز ڦھلجڻ جو ڪارڻ هو، تہ اسانجي نقطي نظر سان قابل مشاهدو ڪائنات ۾ گھڻو گهٽ fluctuations آهي. هي ايئن اي آهي جيئن ڪنھن رٻڙ کي گھڻو ڇڪيو وڃي تہ ان ۾ موجود سڀ جھول تغظيم وغيرھ غائب ٿي وينديون آهن ۽ اهو هر جڳھ هڪ جهڙو نظر اچڻ لڳندو آهي 

هي ان exponential تيز ڦهلاو يعني انفيليشن جو نتيجو هو تہ اسپيس ۾ موجود انرجي ريڊي ايشن يعني شعاعون جي شڪل وٺي ڇڏي ۽ گھڻو جلد ان توانائي مان مادي پارٽيڪلز وجود ۾ اچي ويا ان عمل کي اسان بگ بينگ چوندا آهيون، ايئن بگ بينگ ان inflationary ڀاڙيندڙ ڦهلاو جي انت جو نالو آهي جنھن جي نتيجي ۾ اسپيس جي توانائي شعاعن جي شڪل ۾ نيڪال ٿي ۽ پوءِ وري مادي پارٽيڪلز ۾ تبديل ٿي وئي، ٻئن لفظن ۾ اسان جنھن ڪائنات جو مشاهدو ڪري رهيا آهيون اها ڪنھن singularity مان پيدا ناهي ٿي. بلڪ ان exponential تيز ڦهلاو جي انت جي نتيجي ۾ پيدا ٿي
اها ئي وجھ آهي تہ اسان موجودا ڪائنات جي فلم کي ماضي جي طرف هلنداسين تہ اسان t=0 تائين يعني بلڪل ڪائنات جي شروعات جي وقت تائين ناهيون پهچي سگھندا بلڪ انفليشن تائين ئي پھچي سگھندا آهيون، انفليشن جي شروعات ان وقفي کان ڪيتري دير پهريان ٿي ان باري ۾ اسان اصولن بہ ڪجھ نٿا چئي سگھون اهو ممڪن آهي تہ انفليشن (10)⁻³³  سيڪنڊ ۾ ئي ٿيو هجي. اهو بہ ممڪن آهي تہ انفليشن بگ بينگ کان سالن صديون يا اربن سال اڳ پهريان کان جاري هجي، پر اسان ان باري ۾ ڪا معلومات حاصل نٿا ڪري سگھون ڇوجو انفليشن جي سرعت جي وجھ سان اها سڀ معلومات هاڻي ضائع ٿي چڪي آهي، اسان اها معلومات هاڻي ڪڏھن بہ حاصل نہ ڪري سگهنداسين 
ان انفليشن جي شروعات ڇالاءِ ٿي، ان باري ۾ فلحال اسان ڪجھ نٿا چئي سگهون. پر اها ڳالھ هاڻي اسان يقين سان گڏ چئي سگھون ٿا تہ ڪائنات جي شروعات سنگوليريٽي سان نہ ٿي. سنگوليريٽي صرف ڪائنات جي ان رياضياتي ماڊل ۾ پيدا ٿيندي آهي جيڪو نظريو اضافيت جي مدد سان پيدا ڪيو ويو، ڇوجو نظريو اضافيت جي مساوات انفليشن کي ماڊل نٿي ڪري، اسان اهو بہ ڄاڻون ٿا تہ جيڪڏهن فرضن بگ بينگ جي وقت ڪنھن بہ قسم جي سنگوليريٽي موجود هجي تہ اها سنگوليريٽي اصولن انفليشن پيدا ڪرڻ کان انڪاري آهي ڇوجو اسان ڄاڻون ٿا تہ انفليشن ۾ هر پلانڪ انٽرول ۾ قابل مشاهدو ڪائنات جو سائز ٻيڻو ٿي رهيو آهي، ان ڪري اسان هي بہ چئي سگهون ٿا تہ جيڪڏهن ڪائنات پھريان (10)⁻³³ سيڪنڊ کان پوئتي وڃڻ شروع ڪري تہ هر پلانڪ انٽرول کانپوءِ ڪائنات جو سائز اڌ ٿي رهيو هيو، ان پويان جي طرف هلندڙ پراسيس جو نتيجو ظاهري طور ننڍي کان ننڍي ڪائنات هوندو پر ڪنھن بہ مرحلي تي ھي پراسيس ڪا سنگوليريٽي پيدا نہ ڪندو
هي انفليشن ڪنھن ريت شروع ٿيو! ان باري ۾ اسانکي قطعي ڪو علم نہ آهي، اسان اهوئي قائدا ناهيون ڄاڻيندا جيڪو ڪائنات ۾ ان وقت موجود هيا، پر اسانکي اهو ضرور ڄاڻون ٿا تہ جيڪڏهن ڪائنات جي شروعات انفليشن سان ٿي تہ ان جو لازمي نتيجو اهو هوندو تہ ڪائنات جي ماضي ۾ بہ ڪا سنگوليريٽي ناهي رهي.

#ScienceJeDuniya

Thursday, 9 January 2020

تيزابي مينھن

تيزابي مينھن

ايسڊ رين تيزابي مينھن اهڙو مينھن آهي جيڪو ڪڪرن مان تہ عام پاڻي جيان ئي وسندو آهي پر ماحول ۾ جڏهن اهو مينھن جو پاڻي پهچندو آهي تہ اسانجي هوا ۾ موجود سڀ تيزابي ۽ ڪيميائي عنصرن سان جوڙجڪ ڪري تيزابي مينهن جي صورت وٺي ڇڏيندو آهي جڏهن اهو تيزابي مينهن جو پاڻي زمين هيٺ پهچندو آهي تہ اهو نہ خالي هر جاندار جيوت لاءِ خطرو بڻبو آهي بلڪ ٻين سڀني شين تي بہ پنھنجو اثر ڇڏي ويندو آهي ان تيزابي مينھن جو اثر ننڍن جاندارن جيتن ۽ ٻوٽن تي گھڻو ٿئي ٿو
تيزابي مينھن ٺهڻ جا ڪارڻ اسانجي ويجھو چوويھ ڪلاڪ گاڏين جو دهون، فيڪٽرين ۽ ملن جي هلڻ سان ماحولياتي آلودگي ڦھلجڻ سبب گرين هائوس گيسون ۽ سڀ اهڙا ڪيميڪل جيڪي هر وقت ماحول کي آلودو ڪري رهيا آهن، اهڙن ڪيميڪلن اسانجي وايو منڊل ۾ ڪاربن ڊائي آڪسائيڊ، سلفر ڊائي آڪسائيڊ ۽ نائٽروجن آڪسائيڊز ڇڏين پيا، ۽ اهوئي اي سڀ گيسون مينھن جي پاڻي سان ميلاپ ڪري سلفيورڪ ايسڊ، نائٽريس ايسڊ ۽ ڪاربونڪ ايسڊ جهڙا خطرناڪ تيزاب پيدا ڪندا آهن جيڪي سڌو سنئون اسانکي واپس تحفي طور ملندا آهن، تيزابي مينھن ۾ وجھڻ سان چمڙي جون بيماريون ۽ ساھ جا عارضا پيدا ٿين ٿا، تيزابي مينھن زمين جو پي ايڇ ليول بدلين ٿيون جنھن ڪارڻ زرخيز زمينون بنجر بڻجي وينديون آهن، تيزابي مينهن وارو پاڻي ڪنھن مڇي واري ننڍي تلاھ ۾ جيڪڏھن وڃي تہ انجي تيزابيت ۽ پي ايڇ بدلجڻ سان مڇيون مري سگھن ٿيون ان کانسواءِ ان تيزابي مينھن جو اثر جاندارن کان سواءِ بي جان شين تي بہ پنھنجو اثر وجھي ٿو.

#Acid #Rain #ScienceJeDunya

Tuesday, 7 January 2020

جيڪڏهن اڄ ڊائنوسارز زندھ هجن ها تہ ڇا ٿي ها

جيڪڏهن اڄ ڊائنوسارز زندھ هجن ها تہ ڇا ٿي ها
”دريا خان“

هڪ اصلي ٽيريڪس کي ڏسڻ جو خيال ڪيئن رهندو؟ جيڪڏهن اهو خطرناڪ ايسٽرائڊ Asteriod پٿر ڌرتي ساڻ نہ ٽڪرائجي ها تہ، تہ پوءِ ڇا ڊائنوسارز اڄ زندھ هجن ها، ڇا اهوئي اڃان واڌويجھ ڪري سگھن ها، ۽ ڇا انسان ايترو زندھ رهي سگھي ها، ۽ ڇا اسان ڪڏهن بہ گڏ رهڻ سکي وٺون ها، هتي اسان اهو ڄاڻڻ جي ڪوشش ڪنداسين تہ، ڇا ٿي ها جيڪڏهن ڊائنوسارز ڪڏهن ختم ئي نہ ٿين ها، 66 ملين سال اڳ تائين هر قد بت جا ڊائنوسارز ڌرتي تي گھمندا هيا، اهوئي سمجھدار ۽ سولائي سان ماحول موجب رهي وڃڻ وارا ۽ انھن مان تہ ڪي وري وڏي هوائي جھاز جيترو وزن رکندڙ جانور پڻ هئا. يقين ڪرڻ مشڪل آهي تہ ان ڇپ سندن کي ختم ڪري ڇڏيو، پر اها ڪا سادي ڇپ نہ پر ايسٽرائڊ Asteriod جنھن ڊائنوسارز کي ختم ڪيو 9 ميل وڏي ڌرتي تي موجود 10 هيروشيما بمن جي طاقت سان ٽڪرائيو هو، ان ريڊيو ايڪٽو شوڪس هر پاسي هزارين ملين تائين سڀ ڪجھ غائب ڪري ڇڏيو، گھڻين وڏين طوفاني لھرن ڌرتي تي موجود سڀني قسمن جي اسپيشيز جنسن جو 75 سيڪڙو ختم ڪري ڇڏيو. پر جيڪڏھن اهو پٿر اڳ ۾ يا پوءِ يا وري ڪجھ ميل پري ٽڪرائجي ها تہ، اڄ اسان هڪ الڳ دنيا ۾ رهي رهيا هجون ها، اها چادر جنھن ڊائنوسارز کي ماري وڌو، ميڪسيڪو يوڪٽان پينسلا جي گھٽ پاڻي ۾ ڦاسي پئي هئي، جيڪڏهن اها ڇپ ڪناري کان ٿورو پري سمنڊ جي گهري حصي ۾ ڪري ها تہ، پاڻي انجو ڌماڪو گھٽ ڪري ڇڏي ها. پر جيڪڏهن اهو ايسٽرائڊ Asteriod پٿر ڌرتي سان نہ ٽڪرائجي ها تہ، تہ بہ ڊائنوسارز کي زندھ رهڻ لاءِ گلوبل تبديلين کي منھن ڏيڻو پئجي ها. 55 ملين سال اڳ پد وڌيو هيو، تڏهن جو موسم اڄ کان 8 ڊگري سيلس گھڻو هو، ساوڪ وارا وڻ گھٽ ٿيڻ لڳا ۽ زميني ساوڪ گاھ وڌڻ لڳو. ننڍا جانور تہ ان حساب سان جوڙي وڃن ها پر اهوئي ٿورا الڳ ڏسڻ ۾ اچن ها، ان وقت جا وڻ ۽ ٻوٽا گھٽ پروٽين ۽ پچي وڃڻ ۾ سولا هئا، مطلب ڊائنوسار قد بت ۾ ننڍا ٿي وڃن ها، ڇوجو سندن جي نئي خوراڪ گھڻي طاقت ور نہ هجي ها، ايئن انجي 20 ملين سال کانپوءِ ڏکڻ آمريڪا ۽ انٽارڪٽيڪا الڳ ٿي ويا. جنھن سان ڌرتي جو ماحول ٿڌو ۽ خشڪ ٿي ويو، ان وقت وڏي پيرن ۽ جلدي تڪڙيون هلندڙ قسمون ارتقائي تبديلين مان گذرن ها جيڪي دنيا ۾ پکيڙيل ساوڪ ۾ گھمي پئي سگھيا، ان وقت کير پياڪ مماليا جانورن وٽ ڪيترائي اي فائدا هجن ها، وڏا ڏند سٺي نظر ۽ ائين چئجي تہ ڊائنوسارز طاقتور هجن ها، ماهر سوچين ٿا جيڪڏهن اهوئي ختم نہ ٿين ها تہ، ڇا ٻيا مماليا جانور رهي سگھن ها.! اڄ اسان جن وڏن جانورن کي سڃاڻون ٿا ممڪن آهي، اهوئي ڊائنوسارز جو شڪار ٿين ها، پر ياد رکيو انسان گھڻن وڏن جانور جيڪي ماضي جي وڏن هاٿين ۽ تيز ڏندن وارن ٻلين سان رهي چڪا آهن. جيتوڻيڪ اهوئي قسمون 2.6 ملين سال اڳ واري ماحول ۾ جيوت نہ رهي سگھيون، پر ڊائنوسارن جون ارتقائي قسمن کي ڏسندي ممڪن آهي، انھن ڪوشش ڪئي هوندي پر اسانجو؟ ڇا اسان گھڻي ٿڌ جيڪا رت ڄمائيندڙ هجي اهڙن وڏن جانورن کان بچي سگھون ها، چوندا آهن ڀڄڻ سان جسم گرم رهندو آهي پر ائين ڪرڻ سان ڇايد اوهان انھن جانورن جو پسند وارو کاڌو بڻجو ها، اهڙي طرح اسان جراسڪ پارڪ ۾ ٽيريڪس T rex کي ڏسي سگھون ها. انساني وڌندڙ آبادي ڊائنوسارن جو هاڻي جيان کلن، ڏندن جي لالچ عيوض شڪار ڪري سندن کي ختم ڪري ڇڏين ها، انھي طرح اهوئي اڄ اڄوڪن جانورن جيان اڻلڀ جنسن منجھان هڪ ٿي وڃن ها، پر جيڪي ارتقائي تبديلن سبب ننڍا ٿي ويا آهن اهوئي اڄ بہ اسان جي ماحول ۾ رهن ٿا، اوهان کي ڇا ٿو لڳي ڪبوتر ڪٿان آيا، ۽ پکي ڪڏهن اڄ جي هيلي ڪاپٽر جيترا بہ هيا، انھي ريت اسان چئي سگهون ٿا، تہ يا ڊائنوسارز جو اسان کاڌو بڻجون ها، يا اهوئي اسان جو.

Monday, 6 January 2020

ناسا هن سال ٻہ هزار ويھ ۾ مريخ تي مريخي گاڏي موڪلڻ جو ارادو رکي ٿو

ناسا هن سال ٻہ هزار ويھ ۾ مريخ تي مريخي گاڏي موڪلڻ جو ارادو رکي ٿو
”دريا خان“

ھن سال مريخ تي وڃڻ لاءِ ناسا جي جديد ترز گاڏي مريخ ٻہ هزار ويھ روور کي پھريون ڀيرو دنيا آڏو پيش ڪيو ويو آهي، ڪجھ ڏينھن اڳ ٿيندڙ تقريب ۾ ماڻھن کي گهرايو ويو ۽ انھي مريخي گاڏي جو تعارف پڻ ڪرايو ويو
ان جديد گاڏي ۾ ٽيويھ ڪيمئرا ۽ ٻہ حساس مائيڪ لڳايا ويا آهن جيڪي انساني ڪنن جيان مريخ تي آواز ٻڌندا روور ڏسڻ ۾ هڪ ننڍي ڪار جي جسامت جيان آهي ۽ چوويھ ڪلاڪ ۾ هڪ سو اسي
ميٽر ئي اڳتي وڃي سگھندي روور کي توانائي پهچائڻ لاءِ ان ۾ جديد ترز ايٽمي ري ايڪٽر بہ لڳايا ويا آهن مريخ روور ۾ لڳايل روبورٽڪ هٿ مريخي سطح کوٽي ڪري انجو تجزيو ڪرڻ جي صلاحيت رکندڙ پڻ آهن. اها تقريب لاس اينجلس ويجھو جيٽ پروپلشن ليبارٽري جي گھڻي صاف سٿري بند ڪمري ۾ گاڏي هاڻ بہ اها اتي موجود آهي جنھن تي گذريل ھفتي ڪيتريون ئي ٽيسٽون پڻ ڪيون ويون هيون، مريخ ٻہ هزار ويھ روور جولائي تي مريخ سياري ڏا موڪلي ويندي ۽ ستن مهينن کانپوءِ ٻہ هزار ايڪويھ تي اهو مريخ جي سطح تي لهندي ايئن مريخ تي پهچڻ واري اها پنجي روبورٽڪ گاڏي بہ هوندي، ميٽ ويلس موجب ان تي گھڻا حساس ۽ جديد اوزار پڻ لڳايا ويا آهن جيڪي مريخ جي ماحول جي مناسبت سان لاڳاپيل ۽ مريخ سياري تي زندگي جي کوجنا ۾ مدد ڏيندا ۽ اتان جي ارضياتي ۽ ڪيميائي ساخت بابت اسانجي معلومات ۾ اضافو ڪندا. اها معلومات انسانن کي مريخ تي موڪلڻ ۾ مددگار هوندي ڇوجو چنڊ کانپوءِ ناسا سميت ڪيترائي ادارا مريخ تي انساني پير رکڻ گھرن ٿا.

#ScienceJeDunya #Mars2020
https://www.facebook.com/ActualidadRT/videos/2552738118128148/